Ervaringen

Loes nam deel aan meerdere retraites van Kairos bij Kanker (voorheen Stichting Hof van Kairos) en deelde in 2015 haar ervaring in een blog. Bekijk hieronder een fragment of lees Loes haar volledige blog op kanker.nl.

De laatste ochtend doen we nog een meditatieoefening. Daarna krijgen we de opdracht een brief aan onszelf te schrijven… Ik wil het met jullie delen, al voelt het best ‘bloot’, maar ach, mijn kwetsbaarheid tonen ervaar ik niet als zwakte.

Lieve Loes,

Daar zit je dan, meisje. Midden in een prachtige omgeving met alleen maar natuur om je heen. De bomen ruisen in de wind. Stilte. De stilte waar je alsmaar naar verlangde. De stilte die je steeds maar zocht, omdat je soms heel even die ervaring hebt gehad, dat het in die ruimte van stilte allemaal goed is. Je kocht stápels boeken om te vinden waar je naar zocht. Toch bleef je hoofd, je denken, je flink de baas. Angst nam de overhand. Eigenlijk al jaren. Maar nu lieve lieve Loes, nu ben je eindelijk gaan inzien, dat je iets niet buiten jezelf kunt vinden. Het is onmogelijk wijsheid en stilte buiten jezelf te vinden. Alle wijsheid zit al in je Loes.

Dit is een plek die je iedereen gunt om te mogen verblijven en tot rust te komen in een veilige besloten omgeving. Alles is in harmonie met elkaar, van de ruimtes in de Hof tot het geweldige atelier in de tuin met houtkachel.

En niet te vergeten de gezonde maaltijden die met veel aandacht en zorg worden bereid en opgediend. Dit alles te midden van een prachtig landschap.
Ik heb veel aan de retraites op van Kairos bij Kanker, waar het leven zich mag verstillen en er mensen nabij zijn.

De retraites geven mij ruimte en hebben mede bijgedragen aan mijn herstel, maar vooral om te luisteren naar wat het hart nodig heeft, en verder te kunnen met dat wat op mijn pad komt.
Deze plek is is voor mij als een bijzonder, klein, verborgen treinstationnetje.

Een stationnetje waar je de kans krijgt om even van de sneltrein van het leven af te stappen, en eens even écht de tijd te nemen om adem te halen, te voelen en STIL te staan.
Het was of de tijd even stil stond, of er even niets anders bestond dan deze fijne plek waar ik me over kon geven aan datgene wat voor mij écht belangrijk is op dit moment in mijn leven.

Op maandag ging ik met een licht en helder gemoed weer op huis aan.
Een paradijs, een heerlijke plek waar alles aanwezig is wat je nodig hebt. Fantastisch verzorgd; het eten en drinken, fijne kamers en heerlijke bedden, zo’n fijne tuin.

Met recht een gouden pleisterplaats voor de ziel.
De rust en de zorg die je hier ontvangt lijkt wel uit de muren te komen. Alles gebeurt met werkelijke aandacht.
De retraite was een tijd van bezinning, van contact met mijn lichaam en ziel. De retraite heeft mij weer helemaal terug gebracht naar het rustpunt in mijzelf.

Ik heb intensief ervaren dat de stilte in mij een ankerpunt van rust is. En dat durven openstaan voor mijn eigen kwetsbaarheid, ruimte en zachtheid geeft.
Wat een prachtige plek. Alles zo zorgvuldig ingericht, met aandacht voor detail. Er heerst liefde en een soort reinheid...

Voldoende mogelijkheden om her en der je plekjes steeds opnieuw te vinden, wat fijn! Ruimte, overal waar je kijkt. Binnen en buiten. Het eten is heerlijk en gezond.
De naam "Kairos" doet zijn eer aan. "De tijd voorbij de gewone tijd". De tijd die ik kreeg om stil te staan in de stilte. Ruimte te geven aan mijzelf. Ook de juiste tijd om alles een plek te geven.

Een plek in het verleden, toekomst of heden. En daar vanuit dichter bij mijzelf te komen waardoor ik nu in het heden mijzelf mag en kan gaan manifesteren zoals ik werkelijk ben en niet wat ik geworden ben.
De dagen voelden als een warm bad. Er is een stilte die er gewoon mag zijn en waar ik alsmaar naar verlangde. Even geen zorg voor anderen. Er wordt voor mij gezorgd…Wat een paradijs..

Ik ben tot inzichten gekomen die ik diep van binnen als had, maar door angst overschaduwd werden. Wat lucht dit op. Ik voel vertrouwen, wat het leven ook geeft.

De ervaring van Loes

Beluister een interview met retraite begeleider Greta Antuma